Kleine gelukjes review: herkenbaar maar nog zoekend

In Kleine gelukjes zoekt auteur Audrey Adelin het niet te ver: ze schrijft over een onzekere talenstudente die haar eerste stappen in het universiteitsleven zet en haar weg wil vinden. Laat dat net extreem herkenbaar zijn voor deze redacteur. Ik moest dus wel dit boek induiken. Het bleek een veelbelovend debuut met ruimte voor groei.

Young adulting

Ada is klaar voor een nieuwe start, maar tegelijk ook extreem angstig bij aanvang van haar universiteitscarrière. Op de middelbare school had ze enkel haar beste vriendin, en nu hun wegen deels scheiden, vreest ze dat ze weer eenzaam zal zijn. Zeker nu ze op kot gaat en dus ook de veilige thuishaven grotendeels moet missen. De eerste dagen verlopen dan ook niet zo vlot: op kot moet ze grenzen stellen bij haar kotgenoot en ook vrienden vinden in de les loopt niet van een leien dakje. Ook thuis gaat niet alles naar wens. Gelukkig is er ook een lichtpunt: Mara, de sympathieke studentenvertegenwoordiger die Ada toch een lichtpunt kan bezorgen.

Het is jaren geleden dat ik een Nederlandstalig boek gelezen heb, en dit boek gaf me argumenten om het meer te doen, maar herinnerde me deels ook waarom ik liever Engels lees. Als voormalig talenstudent een boek lezen van een talenstudent over een talenstudent die dezelfde opleiding volgde in dezelfde stad, zorgt meteen voor een meerwaarde. Van de eerste les Spaans tot de proffen en alle herkenbare plaatsen in Gent: nostalgie tot en met. Ik werd meteen teruggeflitst naar mijn eigen verleden en tijd op kot (ook al was dat bij mij maar één jaar). Engelstalige boeken (en ook de meeste Nederlandstalige) zullen nooit zo herkenbaar zijn. Het is alleen jammer dat dat aspect hoe langer hoe minder aan bod komt naarmate het boek vordert.

Beroepsmisvorming

Als ik dan een boek lees in het Nederlands, ben ik door mijn taalachtergrond bijna altijd teleurgesteld. Ook al doen veel eindredacteurs prima werk, de schrijfstijl ligt me vaker niet dan wel. Beroepsmisvorming of een nadeel van in je moedertaal lezen? Geen idee. Ik was dus wel enthousiast om het boek van een taalprofessional te lezen. Het maakt (voor mij) zeker een verschil. De kunst om een beetje te goochelen met het Nederlands en vlot te schrijven zijn in Kleine Gelukjes aanwezig. Ook de balans tussen omschrijving, gedachten en dialoog zit goed, wat me bij een ik-perspectief kan storen als de schrijfstijl te veel neigt naar een dagboek.

Helaas is een ander aspect dan weer minder geslaagd: natuurlijke taal behouden. Bepaalde nevenpersonages kunnen best filosofisch ingesteld zijn, maar als het er te veel worden, deins ik wat terug. Dat gevoel heb ik hier wel een paar keer gehad, de gedachte ‘Mensen spreken zo toch niet in de echte wereld?’. Of het nu een romcom is of niet, ik kan het niet aan als er bij personages te vaak gevatte commentaar of clichés uit hun mond komen.

Uitdagingen

Beter uitgewerkt is het hoofdpersonage. Ook al zal maar een kleine minderheid van de lezers zo onzeker zijn als Ada, toch zijn de uitdagingen waar ze voor staat universeel, in welke levensfase je ook zit. Om nieuwe mensen te leren kennen, moeten velen een drempel over. Nieuwe omgevingen, of het nu school, werk of hobby’s zijn, zorgen voor spanning. Zelfs als je je niet kan voorstellen dat iemand zichzelf zo kan saboteren, kan je haar gedachtegang wel volgen. En ook: het kan, vertrouw me.

Kleine gelukjes volgt gaandeweg meer Ada’s ontdekking van haar seksuele identiteit. Daar was ze in de middelbare school niet echt mee bezig door haar eenzaamheid, maar wanneer dat begint te verdwijnen, komen die vragen naar boven. Wat is verliefdheid precies? Hoe voelt dat? En voor wie voelt ze het? Voelt ze het überhaupt wel? Het boek mikt op lezers vanaf 15 jaar, en hiermee geeft Adelin hen een iets andere kijk dan we nog vaak in de mainstream zien. Het nogal snelle einde en de vragen die nog open blijven doen me vermoeden dat er plannen zijn voor een vervolg. Hoewel er verbeterpunten zijn, zou ik er niet rouwig om zijn.

Kleine gelukjes is nu te koop. Doe je dat via bol.com, dan krijgen we een kleine commissie.