Net zoals Wim De Craene destijds Tim moest loslaten, doet studio Motion Twin eindelijk hetzelfde met liefdeskind Dead Cells. 6 jaar aan updates en uitstekende uitbreidingen allerlei is natuurlijk niet niks, en de ervaring die de studio opdeed in die tijd is niet te onderschatten. Nu zetten ze die in voor het volgende grote project: Windblown. Ver van de roots wijken ze niet af. Windblown is een roguelike met focus op combat en tal van vrij te spelen upgrades. Alleen is het ditmaal in 3D en met een multiplayerfunctie. Voldoende anders om op te vallen ten opzichte van Dead Cells? En gaat deze nieuwe stijl de devs af? We mochten alvast een kijkje nemen vóór de titel in early access lanceert eind deze maand.
Nog een laatste run…
Windblown is een actie-roguelike in isometrisch perspectief en is in grote lijnen te vergelijken met Hades. Het brengt zijn eigen twist op sommige departementen zoals wapens en levelsysteem, maar de kern is dus random dungeons verkennen vol gevechten en tijdelijke power-ups. Iedere keer je faalt, speel je iets nieuws vrij in een steeds uitbreidende hub. Daar kan je bijvoorbeeld specifieke munten uitgeven voor permanente bonussen zoals een extra healing potion of meer damage met backstabs. Andere NPC’s helpen je dan weer wapens en krachten vrij te spelen die dan random kunnen verschijnen in een dungeon. Die moet je echter vinden voor je ze kan kopen door, je raadt het al, monsters in de dungeons te mollen.
De gameloop is niet nieuw maar wel verdomd verslavend
De gameloop is misschien niet nieuw, het is wel een verdomd verslavende loop die zich al meermaals heeft bewezen. Het verhaal haalt nog niet het niveau van een Hades, wat sterven maar half zo waardevol maakt als in dat spel, maar het is dan ook nog maar de zeer vroege preview. Windblown releaset op eenzelfde manier als voorganger Dead Cells (in early access dus), en zal in de komende maanden en jaren wellicht van een heel ander kaliber zijn. Voor nu is de setup eenvoudig maar voldoende. De wereld wordt uit elkaar gereten door een gigantische tornado en de meeste plekken zijn herleid tot eilanden vol monsters, gedoemd eeuwig te zweven in het oog van de storm. Eén eiland, de Ark, overleeft aan de buitenrand van de storm. Dat wij als enige onsterfelijk zijn en steeds op de Ark terugkeren als we de pijp aan Maarten geven, heeft wellicht een mysterieuze en diepere betekenis, maar voor nu is het een handige manier om er een roguelike van te maken.
NPC’s zijn antropomorfe dieren en hebben elkeen een uitgesproken maar charmante persoonlijkheid. Het deed ons eerlijk denken aan Solatorobo op Nintendo DS qua personages en toon, en dat bedoelen we als compliment, voor wie dat spel niet kent. Dat allemaal om te zeggen dat we echt uitkijken naar meer, omdat nu al duidelijk is dat er potentieel zit in deze bende losgeslagen beesten (en robots!). Wat je echt opnieuw doet gaan voor ‘nog eentje’ in dit spel, zijn voorlopig wel nog de dungeons en bijhorende combat, in tegenstelling tot groot voorbeeld Hades.
Hack, slash, unlock (together)
Waar Windblown een pak meer op Dead Cells lijkt dan op Hades, is in zijn aanpak van wapens en krachten. In Windblown mag je twee wapens en twee trinkets meepakken, alsook tot drie power ups hebben die je passieve bonussen geven. Je moet ze natuurlijk vinden, maar het eerste level is zeer gul met nieuwe wapens. Het feit dat je twee wapens mee hebt, is echter geen beperking voor het vechtsysteem. Elk wapen heeft namelijk een unieke combo, een speciale aanval door te blijven drukken en een unieke Alter-aanval die je uitvoert door op het einde van een combo van wapen te wisselen. Combineer dat allemaal met een bliksemsnelle dashvaardigheid, en je hebt een recept voor flashy gevechten die over zijn in een flits. Later komt hier zelf nog een finisheraanval bij, wat het combogehalte nog meer de hoogte in jaagt.
Het speelt ook allemaal geweldig zonder onoverzichtelijk te worden. Controls zijn zeer responsief, vijanden hebben duidelijke patronen die je kan leren, en wie je waar tegenkomt, hangt af van de biome waar je je in bevindt. Er is niets onvermijdbaar en als er iets mis loopt, voelt het echt wel eerlijk als jouw fout aan, wat al een enorme verdienste is voor een vroege build van het spel. Je leert alleszins snel uit die fouten, want de minste slag richt een ton schade aan. Het spel kan op momenten echt wel moeilijk zijn, maar daar dienen dan de upgrades van de hub dan weer voor. Met genoeg tijd en geduld middelt het spel zich op ieders vaardigheidsniveau. Er zijn dan ook geen selecteerbare difficulties, al zal dat wellicht maar voorlopig zijn.
De flashy gevechten zijn over in een flits
Als het toch nog niet lukt, dan kan je in Windblown ook met vrienden spelen. Je kan tot drie spelers in één pot hebben, en elkaar joinen kan eenvoudig door een lobby in de hub met zowel internetvreemden als vrienden. Daarna blijf je bij elkaar, ongeacht wat er gebeurt met de run. Loot is gedeeld en al bij al zorgt het vooral voor een fijne coöp-ervaring die de moeilijkheidsgraad ietwat verlaagt. Het was wel moeilijk op deze versie om mensen te vinden, maar op die paar potten verliep alles wel vlekkeloos.
Natuurlijk word je ook geholpen door random krachten tijdens je run. Die gaan van de klassieke ‘X% meer damage’ tot de meer niche spullen zoals ‘5 shield per succesvolle finisher’ en zelfs een paar met unieke bonussen voor multiplayer. Daarvan kan je er slechts drie tegelijk hebben, en het is in dat departement dat het grootste minpunt ligt. Door die beperking, die je weliswaar later met upgrades in de hub tot vier kan optrekken, is de fun enigszins beperkt. Daarbovenop is het beschikbare palet aan krachten afhankelijk van wat je hebt vrijgespeeld in de hub. Samen zorgen die twee factoren ervoor dat je niet echt dat gevoel hebt van overpowered te worden als RNJesus aan je zijde staat. Er ontstaan ook geen echte builds en je zal het nog steeds grotendeels van je eigen skills als speler moeten hebben dan van de roguelikelotterij. Vroeg of laat zijn de slots vol en dan is het frustrerend om een perfecte synergie te moeten overslaan omdat je al drie goeie krachten hebt.
De unlocks zijn dus heel traag in Windblown en de eerste paar runs zullen nét dat tikkeltje te gelijkaardig zijn om echt goed te voelen. Na een uur of twee is dit wel over, en waar die trage unlocks dan wel een streepje voorhebben, is op de levensduur en content van de titel. Er is veel vrij te spelen, zeer veel zelfs voor zo een kleine preview, en er is dus zeker een reden om alweer toe te geven aan de ‘nog eentje’-gedachte.
Eilanden vol kleur
De vrij te spelen content voelt aan als veel, omdat er in contrast eigenlijk maar twee levels in deze demo zitten. Die culmineren in een groot baasgevecht en de kous is af. Voor afwisseling in omgevingen moet je dus voorlopig niet bij Windblown zijn, al zijn deze decors wel prachtig.
Windblown heeft zijn unieke stijl, al is er nog niet veel variatie
Ontwikkelaar Motion Twin waagt zich voor het eerst aan 3D en doet dit met een dromerige wereld vol zwevende eilanden en een bovennatuurlijk kleurenpalet. Het geeft het geheel een onthutsende maar kalmerende sfeer, prompt doorbroken door de razendsnelle gevechten en een geweldige soundtrack waar we het later over hebben. De atmosfeer is geslaagd, en ook al slaan de enemy designs nog voorlopig op niets qua verhaal, ze passen wel in de vreemde wereld waar alles lijkt stil te staan in het oog van de storm. Het geeft Windblown in ieder geval een unieke stijl, iets cruciaals voor een spel dat maar kort de spotlight zal hebben om mensen naar de early access te lokken.
Het leveldesign leent dan ook elementen van die atmosfeer door de random maptegels te structureren als grote eilanden verbonden door kleinere rotsen en debris. Het geeft een organisch gevoel aan de levels die ondanks de vele kronkels wel snel te doorkruisen zijn dankzij de geweldige dash. Na enige tijd zal je wel enkel setpieces herkennen, maar dankzij de daarbovenop random gestrooide geheime kisten en verborgen wegen, zijn geen twee runs echt helemaal hetzelfde. Het mist soms wel nog wat aan subtiliteit en de biomes hebben op hun artstyle na nog geen echte mechanische identiteit zoals unieke vallen of specifieke regels om rond te spelen. Het doet voorlopig wat het moet zonder meer, al is dat samen met zijn leuke combat al heel wat.
De hele demo bereikt zijn hoogtepunt met een gepeperde baas op het einde van de tweede biome. We hebben er in totaal 8 runs voor nodig gehad, en het waren vooral potion upgrades die ons over de streep getrokken hebben. Het gevecht was fijn, maar zonder meer. De patterns zijn gevarieerd en te leren, maar doen enorm veel schade, dus het duurt even voor je ze allemaal ziet en kan leren. Het design van de baas was niet echt spectaculair, een rode robot met een kettingzaagarm en laserogen. We hadden net iets meer identiteit verwacht. Iets dat misschien het verhaal verder op gang zou trekken of echt een link heeft met de Ark en zijn personages. Het zal wellicht, of althans hopelijk, voor later zijn.
Soundtrack = CatJAM
10/10 bangers de hele tijd
Wat de twee levels en de hub alleszins al perfect hebben, is de muziek. De songs van Windblown zijn regelrechte technohits en geven een lichte synthwavy en futuristische tint aan je oorlogspad door de tornado. Het is ook de ideale soort muziek om net dat tikkeltje sneller en flitsender te spelen, wat de adrenalinerush des te groter maakt. Onze duimen hadden op de duur bijna flashbacks naar Hotline Miami, door hoe snel deze bloeddorstige dans plaatsvindt. 10/10 bangers de hele tijd en ze zijn ook lang en gevarieerd genoeg dat ze na 7 uur spelen nog altijd niet tegensteken. Wij kunnen niet wachten tot de andere levels uitkomen, gewoon om meer muziek te horen. Daarover gesproken, de roadmap.
Windblown early access en roadmap
Deze preview kwam tot stand op de 0.0.22 versie. Die bevatte dus 2 biomes, 8 wapens en een tiental trinkets, maar de kern van de game en loop staat dus al vast. Op 24 oktober zal de officiële early access starten, met een iets geavanceerdere versie die 5 biomes, 11 wapens en bredere waaier aan trinkets zal bevatten. Van 14 tot en met 21 oktober zal er ook een demo beschikbaar zijn, maar die zal slechts 1 level hebben een vooral geen multiplayer ondersteunen. Wat na 24 oktober zal komen, is voorlopig nog koffiedik kijken en zal vooral afhangen van de verkoop.
Het zal dus wachten zijn op de echte start eind deze maand om een beter zicht te hebben op de inhoud en waar Motion Twin hun game naartoe wil leiden. De fundamenten die we tot nu toe hebben mogen testen, zijn alleszins stevig en aanwezig. Nu rest nog de taak om hier verder iets unieks van te maken dat de nieuwsgierigheid kan prikkelen en zich kan onderscheiden van de concurrentie met meer dan alleen zijn mooie wereld en een multiplayermodus. Zeker als de concurrentie titels als Hades, Risk of Rain of Children of Morta zijn.
We weten in ieder geval door Dead Cells dat de makers heel wat in hun mars hebben, en na deze demo hebben we er voorlopig vertrouwen in dat Windblown met zijn charme en turbocharged gameplay een nest kan bouwen in het eeuwig groeiende landschap van actieroguelikes.
Op zoek naar meer roguelikes? Check deze dan zeker!
