Star Wars Outlaws review: Outer Rim Crime Sim

Star Wars Outlaws is de poging van Massive Entertainment om de grimmige, zo goed als Force-vrije kant van het Star Wars-universum zoals gezien in Rogue One, The Mandalorian en vooral Andor naar videogames te krijgen. In tegenstelling tot Star Wars Jedi: Survivor krijgen we dus geen lightsabers in Star Wars Outlaws maar wel veel criminaliteit en verraad. Bovendien gaat Massive ook de open world-toer op (nog meer dan de semi-open wereld van Respawn Entertainment in Jedi Survivor). Steelt Star Wars Outlaws onze harten of is het gewoon een typisch overvol Ubisoft-open world-spel? Geekster ging in de eerste de beste muffe cantina zitten en testte het voor jullie uit.

Grimmige onderwereld

Star Wars Outlaws speelt zich af tussen The Empire Strikes Back en Return of the Jedi, maar focust zich op de grimmige onderwereld in plaats van de Force of lightsabers. Kay Vess is een jonge dievegge en oplichtster uit de sloppenwijken van Canto Bight. Wanneer een roof waarvoor ze werd ingehuurd anders afloopt dan ze hoopte, moet ze halsoverkop Cantonica verlaten met een prijs op haar hoofd, haar bijzonder schattige axolotlcompagnon Nix en een gestolen schip. Zo komt ze terecht in een groter universum vol misdaad, doorgestoken kaarten, verraad en mogelijkheden voor wie het niet zo nauw neemt met scrupules. Hier wil ze een naam maken voor zichzelf en nog eens rijk worden ook. Voor een nieuwe heist moet ze verschillende crewleden inlijven, maar wie kan ze buiten Nix vertrouwen? Laat ze zich gebruiken of gebruikt ze zelf anderen? Vindt ze haar plek in het universum en is rijkdom het enige dat telt?

Laat ons duidelijk zijn: je speelt Star Wars Outlaws niet voor een wereldschokkend verhaal. Dat wil niet zeggen dat het verhaal slecht is, maar het breekt allemaal geen potten (een refrein dat nog vaak zal terugkeren). Soms lijkt het plot ook iets té gehaast en krijg je het gevoel dat je bij sommige scènes wel een of twee bijkomende zinnen had kunnen gebruiken om het moment wat ademruimte te geven. Het is fijn om nieuwe leden te rektruteren (en minstens eentje is echt grappig), maar het is pas daarna dat het verhaal terug in hogere versnelling gaat. Wel zijn er een paar leuke (maar ook voorspelbare) twists, naast jammer genoeg ook een paar clichés waar ze niet aan konden weerstaan, ondanks een eerdere belofte dat niet te zullen doen. Kay zelf is gelukkig een fijn hoofdpersonage en een buitenbeentje dat het meer van haar lef en geluk moet hebben dan van haar kennis van het misdaadleven, maar ze heeft het hart wel op de juiste plaats. Een paar van de nevenpersonages, zoals de oude Clone Wars-droid ND-5 hebben ook wel een paar zeer goede momenten. Sommige side missions hebben ook hun eigen leuk miniplot, vooral de missies waarbij je bepaalde experten moet helpen.

The vibe is strong in this one

Waarom zou je Star Wars Outlaws spelen? Voor de zalige atmosfeer. Als je van Star Wars houdt, of als je gewoon een scifi-misdaadavontuur in een universum met een heel goede atmosfeer wil spelen, is Star Wars Outlaws schitterend. Er zijn in deze outer rim crime sim meerdere hives of scum and villainy te vinden. Van de vier open world-planeten die we kunnen bezoeken, vonden we er drie heel leuk tot schitterend (ook dankzij de schitterende art direction), en was er eentje eerder irritant. De jungleplaneet is namelijk soms enerverend om je op voort te bewegen door de gimmick van dichte gewassen en diepe rivieren. Kijimi geeft je dan weer enkel een stad en geen open wereld, maar is toch beter gedaan dan in The Rise of Skywalker. 

Het is echter op de meer open planeten Toshara en Tatooine dat je zowel in minstens één nederzetting kan rondlopen, als met je speeder doorheen grote open gebieden kan gaan en waar je meer kan genieten. Bij de aankondiging van die laatste planeet moesten we zuchten en viel het woord “alweer?” vaak, maar uiteindelijk is Tatooine een van dé hoogtepunten van het spel, zowel omdat er voor Kay meer persoonlijke zaken gebeuren dan op de andere planeten als door de algemene atmosfeer. Tot voorheen was Lego Star Wars de beste methode om op deze woestijnplaneet alles te verkennen, maar nu is Star Wars Outlaws de nieuwe koning. Het biedt een ware nostalgietoer vol locaties die fans van de films zullen herkennen, van Mos Eisley met Docking Bay 94 en de Cantina (mét sporen van een blasterschot op de muur) tot de vernielde moisture farm van Uncle Owen, van de ravijnen vol Tusken Raiders en Jawa’s tot Jabba’s Palace, het is er allemaal. De dubbele zonsondergang die je erbij krijgt is uiteraard ook nog eens mooi meegenomen.

Bij dat gevoel heb je dan ook de verschillende syndicaten. Als je voor hen missies doet, hen bepaalde stukken info schenkt of tijdens missies bepaalde beslissingen maakt (verraad je je opdrachtgever voor een ander syndicaat in ruil voor een grotere beloning of hou je je aan de afspraken?) kan je reputatie bij elk syndicaat stijgen of dalen. Te laag en je mag niet in hun gebieden in de steden en in de open wereld, de winkels worden duurder of ze sturen zelfs death squads op je af. Hoog genoeg en je krijgt kortingen, kan in hun gebieden (behalve de meest bewaakte) rondlopen (en er alles zelfs stelen) en krijgt cadeaus en betere missies. Het past mooi bij het concept van Kay die een naam wil maken, en soms zal je moeten kiezen tussen twee syndicaten en zal er eentje sowieso boos op je worden, maar aan de andere kant is het helemaal niet zo moeilijk om je reputatie bij elk syndicaat hoog te houden als je wat extra missies wil doen. Er zijn namelijk veel optionele missies waarbij je de andere syndicaten niet tegen het hoofd stoot. Het is ook een beetje lachwekkend dat, ook al heb je hen tijdens het verhaal of tijdens optionele missies keer op keer verraden, de syndicaten je nog steeds aanvaarden of zelfs liefhebben zolang je hun metertje maar terug omhoog krijgt.

Star Wars Outlaws heeft competente maar geen uitblinkende mechanics

Als het verhaal niet slecht is en de atmosfeer ons meteen terug meeneemt naar de Original Trilogy, hoe zit het dan met de gameplay? Wel, die is… er. Het is een hutsepot van verschillende systemen die allemaal wel goed genoeg zijn, maar nergens vind je echt een uitblinker. Je krijgt een mix van third person open world exploration, cover shooter, stealth en space shooter. Als toetje zijn er nog een aantal minigames, waaronder een heel leuke afleiding. Kleine waarschuwing wel: bewaar zo vaak als je kan. Er zijn manual saves (die je enkel in veilige zones en niet tijdens missies kan gebruiken) en autosaves. Deze laatste zijn echter niet altijd consequent, en als je bijvoorbeeld na een missie de bug krijgt waardoor het spel denkt dat je in een gevecht zit (terwijl je gewoon doorheen een stad loopt), kan je niet saven en komt er geen autosave, waardoor je zo wel eens meer dan een half uur van je vooruitgang zou kunnen kwijtraken… Intussen lazen we op het internet dat je deze bug kan verhelpen door naar de ruimte en terug te gaan, maar dat is toch ook geen ideale oplossing.

Kay is geen Jedi en moet vaak sluipen om haar doelen te bereiken. De stealth in Star Wars Outlaws is redelijk eenvoudig. Er zijn grote en kleine muren of objecten om je achter te verstoppen, hoog gras om je in te verbergen, luchtschachten om in te kruipen en vijanden die vaste patronen volgen op hun patrouilles. Het grote probleem hierbij is dat er soms momenten inzitten waarbij je meteen een game-over krijgt als iemand je nog maar ziet. Dit zijn er gelukkig niet zoveel en dankzij een recente patch zijn ze ook minder erg dan bij release, maar zeker een van de eerste sluipmomenten kan zo wel eens tegenvallen. Dan is het extra irritant wanneer je geen lichamen kan verplaatsen maar deze wél door vijanden kunnen gevonden worden, met alle gevolgen van dien. Het wordt veel leuker wanneer je ofwel moet verhinderen dat een vijand het alarm doet afgaan (wat in meerdere missies in basissen met Stormtroopers ook tot een game-over leidt) of gewoon wanneer je in een basis betrapt wordt en je opeens moet proberen je hachje te redden.

Als cover shooter doet Star Wars Outlaws het niet slecht, maar gebeurt er ook niets revolutionairs. Zeker in het begin is Kay kwetsbaar en moet je cover gebruiken tijdens grotere gevechten. Met een paar upgrades onder de knie verdwijnt de uitdaging echter gedeeltelijk. Je kan wel een soort Read Dead Redemtion-Dead Eye Meter (hier ‘adrenaline’) opvullen om meerdere vijanden meteen neer te knallen. Ook zijn er verschillende soorten schoten (blaster, ion, charged) die je kan lossen, krijg je granaten om te gooien of kan je zwaardere wapens vinden in wapenrekken of oprapen bij gevallen vijanden en heel eventjes tegen hen gebruiken. Hetzelfde geldt voor de space combat. Je hebt wel verschillende mogelijkheden, maar toch voelt het allemaal wat eenvoudig aan (voor dat laatste aspect zeker in vergelijking met Star Wars Squadrons). 

Om je te helpen tijdens het sluipen, verkennen of vechten, krijg je de hulp van de kleine Nix. Deze dierenversie van pakweg de telefoon uit Watch Dogs laat je toe om vijanden aan te vallen, te beroven of om meerdere dingen in de omgeving te activeren of deactiveren. Zo kan je dan vijanden afleiden, explosies doen afgaan of deuren openen. Nix is bijgevolg als hulpmiddel ook best (of is het té?) krachtig. Je kan hem een vijand laten aanvallen om die eventjes buiten strijd te krijgen terwijl je zijn kompaan uitschakelt, om daarna de originele vijand die niks kan terugdoen te verslaan. Op die momenten is het ook grappig (of belachelijk) dat de andere vijanden niks doorhebben, hoewel je hun kompanen een of meerdere vuistslagen bezorgt. Ook terwijl je hem laat stelen zijn de vijanden hulpeloos. Zelfs als iedereen erop staat te kijken, doet niemand iets tegen hem terwijl hij hun datapads of granaten wegmoffelt en naar jou brengt. Dat jij die dan van hem ontvangt in het volle zicht van Imperials of leden van een syndicaat, deert ook niemand. Dit zijn voor Nix allemaal zijn basisfuncties, en met een paar upgrades wordt hij een nog grotere schrik voor de vijanden.

Géén typische overvolle collectathon

Je hebt in Star Wars Outlaws een open wereld, collectibles, cosmetische upgrades, verborgen kisten en andere typische Ubisoft-elementen, maar toch voelt het niet aan als een klassieke overvol gestouwde open world collectathon. De map zit niet vol icoontjes en hoewel je soms bij missies een precieze locatie krijgt, moet je ook vaak op basis van aanwijzingen de juiste plek gaan zoeken. Een groot pluspunt is dat je ook beloond wordt om te gaan verkennen of om in de nederzettingen je even neer te zetten en NPC’s af te luisteren. Als je over een open vlakte gaat en je een gebouw of grot in de verte ziet (en zoveel zijn er ook niet), is de kans groot dat daar wel iets te vinden is. Soms is het enkel een kleine kist met een beetje credits of een cosmetic, maar bij momenten is het toch iets meer. Je kan dan ook vaak afgeleid worden. In de open wereld heb je je speeder waarop je lekker kan rondzoemen. Deze controleert best goed, maar laat je niet toe te schieten. Als je aangevallen wordt op je speeder, moet je ofwel afstappen en schieten ofwel wachten tot je adrenalinemeter gevuld is om, nadat je deze geactiveerd hebt, de vijanden automatisch wél neer te schieten. Als verkenningsmiddel is je speeder echter wel handig, en idem als je snel moet wegvluchten uit een locatie. 

Noch Kay noch de vijanden of haar uitrusting hebben gelukkig echte levels of stats. Ook is er geen exp. Een gewone vijand in stealth verslaan is even doeltreffend in het begin als op het einde van het spel (hoewel je voor zwaardere vijanden iets extra nodig hebt). Je kan je blaster, speeder of schip wel een beetje sterker maken met de credits en de materialen die je overal vindt, maar dit is nooit irritant en je moet er niet voor grinden. Het beste aan het hele upgrade-systeem zijn je vaardigheden. Er zijn immers nieuwe skills om te leren, maar deze krijg je door speciale zijmissies te voltooien om experten te vinden en daarna bepaalde uitdagingen te doen (zoals tien keer iets stelen of een aantal keer een afgeleide vijand neerschieten). Niet enkel zijn ze interessanter om te behalen dan door gewoon exp te verzamelen, ze geven je ook betere beloningen dan een paar percentages meer schade berokkenen aan de vijanden.

Echte Outlaws spelen vals

Ten slotte zijn er nog een aantal minigames. Zo heb je korte arcade-games op machines in de cantina’s, of kan je geld inzetten op races met fathiers (al dan niet nadat je gevonden hebt dat de race doorgestoken kaart is en je weet wie er gaat winnen). Je moet ook vaak sloten openen met een ritmespel of computers slicen met een soort Mastermind. Na een tijdje moet je dit echter zo vaak doen, dat je (behalve als je nog bepaalde uitdagingen moet doen) snel de optie zal activeren om dit automatisch te laten gebeuren.

De meeste tijd zal je waarschijnlijk steken in Sabacc. Dit beroemde Star Wars-kaartspel heeft alweer een nieuwe invulling gekregen. Gelukkig is het hier een heel leuke en verslavende interpretatie! Je moet proberen om in drie rondes een hand te maken met twee kaarten waarbij het verschil tussen die kaarten zo laag mogelijk ligt. Elke ronde mag je een nieuwe kaart trekken als je wil. De kaarten gaan van 1 tot 6 (met ook nog een kopieerkaart en een dobbelsteenkaart waarbij dan de waarde afhangt van twee dobbelsteenworpen op het einde) en twee keer hetzelfde nummer behalen, geeft je Sabacc. Het leuke is dat de twee stapels (een open aflegstapel en een blinde voor elke kleur) gedeeld zijn tussen alle spelers en dat je ook van de aflegstapels de bovenste kaart mag nemen. Als er meerdere spelers een Sabacc hebben, wint van hen normaal gezien de speler met de laagste kaarten. We zeggen “normaal gezien”, want elke ronde kan je ook speciale kaarten leggen die de regels wat aanpassen. Niks zo leuk als een kaart leggen die van zessen de beste kaarten maakt nadat een andere speler ervoor gezorgd heeft dat jouw dobbelsteenkaarten automatisch zessen zijn, of om een speler te dwingen zijn heel goede hand af te leggen en te ruilen tegen een nieuwe, terwijl jij dan van de aflegstapel zijn heel goede originele kaart kan ophalen. En dat is dan nog voor je letterlijk begint vals te spelen…

Star Wars Outlaws heeft schitterende art direction en goed geluid, maar niet de beste graphics

Op technisch vlak gebruikt Massive Entertainment hier weer de Snowdrop Engine die we onlangs in Avatar: Frontiers of Pandora zagen en waarvoor we niets dan lof hadden. Massive heeft wel een keuze gemaakt tussen de personages en de wereld, en heeft resoluut voor de wereld gekozen. Vooral tijdens cutscenes zal je merken dat de gezichten of haartooien wat kunnen teleurstellen. Net zoals bij Frontiers of Pandora zijn er in de wereld heel goede weereffecten en prachtige, gevarieerde omgevingen. De ray tracing staat altijd op, of je nu kiest voor de typische modes met 30 fps (en scherpere graphics), de 60 fps (en iets minder scherpe graphics) of de gulden middenweg 40 fps (enkel voor wie een tv met 120 hz heeft). Alle modes bereiken ook normaal gezien hun vooropgestelde framerate, met hier en daar een kleine, niet storende framedrop. Je kan ook kiezen om een cinematic view op te zetten, maar dit geeft je enkel zwarte banden aan de boven- en onderkant van je scherm, maar zoomt niet uit, waardoor je gewoon minder op je scherm krijgt. De art direction in Star Wars Outlaws is fenomenaal, met schitterende (al dan niet dubbele) zonsondergangen in de open wereld en veel details in de grimmige steden. Je kan hier echt lang in de photo mode vertoeven. Het is wel jammer dat we soms een zware grafische glitch kregen als we vanop een planeet met ons schip de ruimte in vlogen.

Qua geluid doet Star Wars Outlaws wat je ervan zou verwachten. Humberley Gonzáles doet het goed als Kay, en hoewel ze hier en daar een steekje laat vallen, heeft ze ook een paar heel sterke momenten. De andere voice acting is zeer competent, maar laat geen blijvende indruk na. Twee klassieke personages klinken wel wat anders dan we gewoon zijn, wat heel eventjes wennen is. De sound effects staan op punt en de muziek van Wilbert Roget II, Jon Everist en Kazuma Jinnouchi bevat niet enkel een goed hoofdthema, maar ook verschillende thema’s voor de syndicaten en planeten. Soms is het orchestraal en triomfantelijk, op andere momenten hoor je meer synth. Daarnaast krijgen we ook een interessante interpretatie van het originele Empire/Death Star-thema uit A New Hope (dus niet de Imperial March!). Wij hadden jammer genoeg wel een sfeerverpestende bug waardoor de volledige versie van het hoofdthema tijdens de credits niet speelde en we dus eerst een deel stille credits hadden (met intussen het logo triomfantelijk op ons scherm) voor de andere thema’s gelukkig wel kwamen.

Star Wars Outlaws is nooit het beste spel ooit, maar heeft wel een zalige atmosfeer

Wanneer Star Wars Outlaws je laat jongleren tussen je relaties met de verschillende syndicaten, je in de Dune Sea op Tatooine een dubbele zonsondergang laat zien of je in een duffe bar een paar smokkelaars laat afluisteren, voelt het aan alsof de sfeer van de meer grimmige onderwereld uit dit universum nog nooit zo goed in games vertegenwoordigd is geweest. Je zou meteen gaan vergeven dat het verhaal en de gameplay competent genoeg, maar ook niet uitblinkend zijn. Kay is een leuk hoofdpersonage en haar avonturen hebben een paar goede momenten, maar het verhaal zal geen awards winnen. De gameplay is een hutsepot van verschillende elementen waarbij je telkens nét iets meer of een iets diepgaandere mechanic had gewild. Wij waren zo’n 40 uur goed met dit spel, inclusief een tiental uur op de eerste planeet veel contracten voltooien en gedurende heel het spel alle side missions doen. Gelukkig is Star Wars Outlaws als eerste open world Star Wars (als je Lego Star Wars: The Skywalker Saga niet meerekent) op vele vlakken géén typische Ubisoft-open world-game vol met breindodende, repetitieve activiteiten of maps vol icoontjes. Het is zeker niet perfect en het savesysteem moet dringend herbekeken worden, maar toch is Star Wars Outlaws voor fans van het universum een leuke ervaring.

.

Geïnteresseerd in Star Wars-games of grote open world games?

• Ondanks technische problemen bij release was Star Wars Jedi: Survivor een heel leuke ervaring met veel verbeteringen in vergelijking met het eerste spel.
• Ook Star Wars Jedi: Fallen Order konden we best smaken.
• Avatar: Frontiers of Pandora brengt een schitterende wereld maar wel wat repetitieve gameplay.

Star Wars Outlaws is te koop bij bol.com

We ontvangen een kleine commissie als je iets koopt via onze partnerlinks.