Beyond Good and Evil – 20th Anniversary Edition review: zalig spel, release met foutjes

Beyond Good and Evil – 20th Anniversary Edition is zoals de naam het al laat vermoeden een heruitgave van een van onze favoriete games op PS2 (en iets later op pc en andere consoles). In dit 3rd person action-adventure-stealth spel speel je als reporter Jade met als missie om, ondanks alle leugens en propaganda van het plaatselijke leger, toch de waarheid aan het licht te brengen over de oorlog tegen een buitenaards ras en – misschien het belangrijkste – zoveel mogelijk dieren te fotograferen. Hoe speelt Beyond Good and Evil in 2024, zijn er nieuwigheden aan het pakket toegevoegd en was het überhaupt nodig om dit spel nogmaals uit te geven (en de originele versie sinds een paar dagen van Steam te verwijderen…) na al een HD-release een aantal jaren terug? Geekster deed een groene outfit aan, greep een fototoestel en testte het voor jullie uit.

Groentje

Reporter Jade woont samen met haar oom Pey’j in een weeshuis op de planeet Hillys. De bewoners van deze origineel vreedzame locatie worden geteisterd door een oorlog tegen de DomZ, een buitenaards ras dat hen ontvoert voor mysterieuze doeleinden. Gelukkig wordt Hillys al lange tijd beschermd door de soldaten van de Alpha Sections. Niet iedereen vertrouwt hen echter, aangezien ze het plaatselijke gezag opzij hebben gezet, een militaire dictatuur hebben geïnstalleerd en de bewoners van Hillys meer en meer hun rechten ontzeggen. Jade wordt door de verzetsbeweging IRIS gerekruteerd om de waarheid achter de ontvoeringen en de oorlog te achterhalen.

Op zich is het verhaal van Beyond Good and Evil misschien eenvoudig en (soms) voorspelbaar, maar toch blijft het een plezier om te beleven. Dat komt omdat het spel vol warmte zit, vooral bij de personages en hun dialogen, van de dappere en op waarheid beluste Jade en de knorrige Pey’j tot de trouwe Double H en zijn liefde voor Carlson and Peeters. Daarnaast zijn ook de NPCs die minder aan bod komen leuk, alleen al omdat ze (net zoals Pey’j) vaak antropomorfe dieren zijn (hoewel ze misschien een beetje op stereotypen gebaseerd zijn). Verder kan Beyond Good and Evil op momenten verrassend emotioneel uit de hoek komen, waardoor je echt meeleeft met Jade en je zin om het verhaal verder te zetten niet verdwijnt. Tijdens de finale zijn er een aantal belangrijke maar wel abrupte veranderingen en zie je dat er allemaal plannen waren voor minstens één prequel of sequel (die na 20 jaar nog steeds in development hell zit) en worden jammer genoeg niet alle vragen opgelost.

Je ziet tijdens de avonturen van Jade ook de kracht van propaganda en hoe uitdagend het is om hier tegenin te gaan. In het begin gelooft quasi iedereen (zelfs Jade) in het verhaal van de Alpha Sections, en je zal meerdere openbaringen moeten doen om iedereen op andere gedachten te brengen. Dat het met de bezetter collaborerende mediakanaal op het einde opeens beweert altijd aan de kant van de bevolking gestaan te hebben, doet denken aan het verschil in bijvoorbeeld de Britse media net voor en na de dood van Diana. Aan de andere kant beweert het spel dat je met een paar (weliswaar schokkende) foto’s de hele bevolking de ogen kan doen opentrekken en hen van het verschil tussen de waarheid en leugens kan overtuigen, wat in de post-truth society van 2024 op zijn minst gezegd lichtjes naïef aanvoelt.

Beyond Good and Evil is een goede hutsepot

De gameplay van Beyond Good and Evil voelt aan als een hutsepot van verschillende genres. Wanneer je gewoon rondloopt en vecht is het meer een 3rd person-adventure game, maar soms moet je veel sluipen of met je hovercraft rondtobben of zelfs vijanden bevechten. De mix werkt wel, en hoewel geen enkel systeem diep uitgewerkt is, krijgt elk genre toch een paar uitbreidingen later in het spel. Het vechten is bijvoorbeeld best eenvoudig, waardoor je door te button mashen (of door eerst je partner zijn speciale aanval te laten gebruiken) doorheen veel van de gevechten raakt. Je kan later ook schijven schieten met je handschoen of energie verzamelen voor je een krachtigere aanval doet, maar op een paar baasgevechten na, is dit helemaal niet nodig. Ook de stealth doet perfect wat hij moet doen, maar wie de diepgang van bijvoorbeeld Metal Gear Solid zoekt, zal toch even moeten beseffen dat de twee grootste mechanics in dit spel om te sluipen bestaan uit je bukken en uit het zicht van de vijanden blijven. Als er geen insta-kill turrents hangen, kan je trouwens relatief gemakkelijk de vijanden ontwijken en dan terugslaan als je betrapt wordt tijdens het sluipen. In je voertuig (aanvankelijk een hovercraft) zijn de opties ook niet echt legio. Dit klinkt misschien negatief of te simpel, dus nogmaals: deze eenvoudige genres lopen fijn door elkaar en het spel is leuk om te spelen.

©Ubisoft

Wie het spel sinds 2003 gespeeld heeft, weet dat de échte gameplay bestaat uit het zoeken van nieuwe levende wezens en er foto’s van maken. Dictatoriaal bewind? Eh, we gaan enkel naar de nieuwe locatie omdat daar onbekende dieren zijn! Alle gekheid op een stokje, het blijft leuk en bevredigend om deze kiekjes te nemen. Fotograferen houdt soms trouwens in dat je eerst een eenvoudige puzzel moet oplossen of moet gaat kijken in eenzame hoekjes die je anders zou negeren. Als beloning voor je foto’s krijg je geld of parels waarmee je je voertuig kan verbeteren. Wie plichtsbewust de beeltenis van elk nieuw klein of groot wezen (waaronder ook de verschillende NPC’s) vastlegt, zal zo nooit problemen hebben met geld. Wie dit om een of andere reden niet leuk zou vinden, kan wel in extra sluipsecties ook parels bevrijden uit de klauwen van de Alpha Sections of monsters. Sowieso moet je genoeg parels verzamelen, want voor het verhaal heb je bepaalde upgrades van je voertuig echt nodig.  Daarnaast zijn er nog een klein aantal minigames, zoals races of airhockey. Ten slotte moeten we nog eens zeggen dat Beyond Good and Evil nog steeds een van de beste en meest bevredigende manieren heeft om codes in te geven bij sloten.

©Ubisoft

Als aan het verhaal en aan de gameplay niets veranderd is, wat is er dan nieuw? Om te beginnen krijg je een klein aantal cosmetische opties voor Jade en haar vrienden. Zo kan je in een outfit rondlopen van de tijd voor Jade helemaal voor groen koos. Ook is er een nieuwe speedrun-mode om je eigen kennis van het spel te testen. De twee grote toevoegingen zijn echter een grote en best interessante making of van het spel, met afbeeldingen, video’s, gecancelde levels, originele concepten, etc en een nieuwe schattenjacht die je meer leert over het schattige verleden van een jongere Jade. Je kan immers op zoek gaan naar lockers met outfits, voorwerpen en Mdisks die de link leggen met een van de trailers van Beyond Good and Evil 2. Maar zit dit erin om die trailer waarop veel reacties kwamen dat het niet als dezelfde wereld aanvoelde een beetje te verantwoorden of kunnen we toch hopen dat we dit spel ooit gaan zien? Kleine tip wel, je vindt al snel de eerste locker waar er zo’n voorwerp in te vinden is, maar kan deze pas veel later openen. Hou je dus niet veel te lang bezig met het zoeken naar een code… 

©Ubisoft

Mooi maar technische haperingen

Met deze release heeft Beyond Good and Evil een duidelijke visuele upgrade gekregen. Alles ziet er uiteraard scherper en beter belicht uit, in maximum 4k en een vlotte 60 FPS, en hoewel het natuurlijk nog steeds een spel van 20 jaar geleden is, staat de art direction op punt. Ook de prachtige muziek van Christophe Héral is nog steeds een plezier om naar te luisteren, of het nu gaat over het main theme of het zéér catchy Propaganda, en heeft zelfs in een aantal gevallen nieuwe orchestrale versies gekregen. Autosaves, cross-platform saves en de mogelijkheid om cutscenes te skippen als je moet herladen (daarover zo meteen meer) zijn ook mooi meegenomen.

Bij de transfer naar de huidige generatie consoles en pc zijn er echter ook een paar ongelukken gebeurd, die hopelijk snel met een patch verholpen zullen worden. In het begin hadden wij namelijk geen problemen op PS5, maar tegen het einde van het spel botsten wij toch op een paar irritante en soms spelbrekende glitches. De eerste was misschien onze eigen fout. Als je als veteraan alle geheimen van het spel nog kent, kan je bepaalde codes ingeven en iets belangrijks krijgen voor Jade zelf hiervoor het initiatief neemt. Het probleem is dat je met deze sequence break het beste en het meest emotionele moment van heel het spel optioneel maakt. Dat lag zoals gezegd volledig aan ons, maar na daarna een optionele uitdaging elders te doen en terug te komen, vielen we – was het door die sequence break? – in onze hangar door de vloer, waardoor we niet meer verder konden. Uiteindelijk moesten we meerdere malen herladen voor we iets meer naar links liepen en de vloer en de rest van de locatie solide werd. Je zou dan aanraden om gewoon een eerdere save te herladen, maar een andere irritatie met deze uitgave is dat je maar één manual save game (en een viertal autosaves) krijgt. Tijdens de finale konden we na een actiemoment ook opeens niets meer activeren of zelfs ons menu openen, waardoor we moesten herladen en dat actiemoment opnieuw spelen. Niet dat het een slecht moment was, maar twee keer achter elkaar was een beetje te veel van het goede. Ondanks de glitches konden we het spel gelukkig wel nog volledig uitspelen, wat ook de enige reden is dat we hier geen dikke buis moeten uitdelen.

©Ubisoft

Ubisoft zelf is sinds de originele release van dit spel ook wat veranderd, wat hier inhoudt dat deze editie vasthangt aan Ubisoft Connect. Op pc betekent dit bijvoorbeeld dat je – zelfs al koop je het op Steam – hiervoor een account moet aanmaken (en ook nog andere DRM krijgt). Dat moet op PS5 niet, maar daar heb je dan wél het probleem dat de eerste keer je dit spel speelt, Ubisoft je graag (en traag) feliciteert met eigen achievements. Jammer genoeg kan je dan met een knop een extra menu openen, zelfs in het midden van een gevecht (dat dan uiteraard verdergaat zonder dat jij de controle hebt). In plaats van dat je partner zijn speciale aanval doet, krijgen de vijanden dus een paar seconden gratis de tijd om je aan te vallen…

Deze re-release van het briljante Beyond Good and Evil had beter gekund

Beyond Good and Evil blijft een uniek en bijzonder fijn spel dat we iedereen kunnen aanraden. Kunnen we dat ook doen met deze editie? Als je het origineel of de HD-versies al hebt, biedt deze re-release niet zo veel meerwaarde. De extra’s in deze versie zijn best leuk en zeker interessant, maar je koopt het spel normaal gezien voor het spel zelf. Als je echter je oude consoles niet meer wil of kan bovenhalen of echt op scherpere beelden en een betere framerate ingesteld bent, is dit natuurlijk een mooie aankoop voor een niet zo hoge prijs. Het is wel jammer dat er op console wat irritante technische mankementjes zijn en dat Ubisoft Connect op zijn eigen manier op elk platform voor tandengeknars zorgt.

.

Geïnteresseerd in recentere ports of nieuwe versies van oudere games?

• Hi-Fi Rush speelt even briljant op PS5 als op pc (RIP Tango Gameworks…).
• Final Fantasy VII Rebirth gooit alle remmen los.
• Persona 3 Reload steekt Persona 3 (grotendeels) in het jasje van Persona 5.