Hades II early access preview – een kwestie van tijd

Tot nu toe was Hades een van onze meest favoriete roguelikes. Niet enkel had deze titel van Supergiant Games leuke en snelle gameplay en veel herspeelbaarheid door het quasi oneindig aantal verschillende builds en uitdagingen, maar ook had het een prachtig verhaal dat veel dieper ging dan gewoon ontsnappen, en dat op indrukwekkende wijze elke keer een stukje uitgebreid werd. Daarnaast waren de sfeer en de muziek nog eens van topkwaliteit. De aankondiging dat er een Hades II zat aan te komen, stemde ons dan ook bijzonder hoopvol. Nu kan iedereen op pc dit spel in early access uitproberen (de uiteindelijke versie zal ook op consoles speelbaar zijn). Is het weer zo indrukwekkend als vroeger? Geekster bleef net zoals het hoofdpersonage “Death to Chronos” herhalen en testte het voor jullie uit.

Gevecht tegen de tijd

In Hades II speel je als Melinoë, de zus van Zagreus.

Na de gebeurtenissen van Hades was Zagreus erin geslaagd zijn familie te herenigen én (in een optioneel einde) de goden dit te doen aanvaarden. Mooie koorzangen duren echter niet eeuwig, want in Hades II speel je als Melinoë (Mel of Meli voor de vrienden), de na dat einde geboren kleine zus van Zagreus. In tegenstelling tot haar grote broer probeert ze echter niet te ontsnappen uit de onderwereld, maar moet ze zo diep mogelijk zien te raken met een missie: Death to Chronos. Haar grootvader, de titaan van de tijd, is immers teruggekeerd. Hij zint op wraak voor zijn eerdere nederlaag tegen de goden en heeft het rijk van zijn zoon Hades veroverd, de hele familie op Melinoë na uitgeschakeld en belaagt met zijn leger de Olympusberg. Met de hulp van de heks Hecate die haar als baby in veiligheid heeft gebracht, tracht Mel Chronos te verslaan en zowel haar familie als de hele Griekse wereld te redden. Maar kan je iemand die de tijd controleert überhaupt overwinnen…

Hades II biedt net zoals zijn voorganger een interessant en vermoedelijk diepgaand verhaal, waarvan je beetje bij beetje meer elementen krijgt. Ook zit het boordevol interessante personages zoals Melinoë, Chronos en Hecate, naast oude bekenden en een hoop nieuwe mythologische figuren. Mel lijkt minder ontspannen en sociaal dan haar grote broer, is veel meer op haar missie geconcentreerd en gebruikt zelfs “échte” oud-Griekse bezweringen. Toch kan ook zij met meerdere personages een band vormen, of die nu goedaardig is of niet. Ze toont respect voor haar instructeurs, sluit vriendschap met meerdere wezens en wisselt soms goedgeplaatste beledigingen uit met een van de bazen. Toch leek het verhaal van Hades ons iets persoonlijker. Om deze reden kunnen we (voorlopig) het verhaal van het eerste spel nog net iets meer smaken. Natuurlijk hebben we nu het hele script helemaal nog niet. Benieuwd hoe dit allemaal in de volledige versie zal evolueren.

We vragen ons ook af hoe het verhaal van Hades II zal eindigen. Hades had een einde met credits en dan nog eens veel later een extra einde waarin alles (zo goed als) nectar en ambrozijn was, en het toch nog mogelijk was om als een soort beveiligingsinspecteur ontsnappingen te blijven ondernemen. Heel dat verhaal ging over een gebroken familie, maar nu gaat het over het redden van zowel je familie als de andere Olympische goden. Kan er in Hades II een einde zijn waarbij alles goed afloopt en je toch nog runs kan blijven doen? In deze early access zit er in ieder geval al een grote aanwijzing van hoe dit zal verlopen, maar de tijd zal het uitwijzen.

Uitgebreid

Knoppen ingeduwd houden is in Hades II belangrijker dan in Hades.

Je moet in Hades II nog steeds doorheen meerdere gebieden trekken in grotere zones; vijanden doden met je wapens, speciale aanvallen of magie; keuzes maken tussen welke permanente beloningen of tijdelijke boons je wil; minibazen of grotere bazen doden en waarschijnlijk ook vaak sterven. Eenmaal terug in je thuisbasis kan je jezelf krachtiger maken, praten met wie aanwezig is en je volgende trip voorbereiden voor je alles opnieuw probeert. De schitterende gameplay van het eerste deel komt dus terug en is nog steeds een groot plezier om te beleven.

Toch zijn er een aantal zaken anders. Om te beginnen heb je voor je aanval, speciale aanval én cast nu naast hun gewone versies ook een omega-versie, waarbij je een aantal seconden de knop moet ingedrukt houden voor je een veel krachtigere aanval krijgt. Sommige van die aanvallen kan je vanop afstand doen, voor andere moet je naast de vijanden staan. Deze nieuwe vaardigheden geven je niet enkel meer variatie, maar houden dus ook een wisselwerking tussen risico en beloning in. Ze kosten wel allemaal een bepaalde hoeveelheid magie, waardoor je niet enkel op de meter met je health moet letten, maar ook op die met je magie. MP regen-vaardigheden of boons zijn dus (voor sommige builds) heel belangrijk. Uiteraard zijn er ook nieuwe goden en andere figuren met nieuwe soorten boons, hoewel een aantal oude familieleden nog steeds terugkeren. Andere goden, zoals Athena en Ares, zijn (op dit moment) niet meer van de partij.

Een andere grote verandering is dat je maar één dash hebt en dat je daarna door dezelfde knop ingeduwd te houden, kan spurten. Het is een beetje wennen, maar je kan (en moet) nog steeds snel gevaarlijke zones ontwijken. Toch missen wij onze meerdere dashes van broertje Zag. Ook je casts zijn veranderd. In plaats van een aantal in het begin zwakke magische aanvallen op afstand, krijg je nu een best grote cirkel rondom je waarin de vijanden even vertraagd worden (en die in de omega-versie veel schade kan toebrengen). Zelfs als je geen upgrades voor je casts gebruikt, is dit handige gratis schade. Knoppen ingeduwd houden is in Hades II in ieder geval belangrijker dan in Hades. Verder is je god-meter vervangen door hexes. Je kan er meestal een per run vinden en kan deze activeren nadat je een bepaalde hoeveelheid magie hebt gebruikt in het gevecht. Bij elk volgend gevecht moet je die opbouw telkens opnieuw beginnen, waardoor je aangemoedigd wordt om deze hexes te gebruiken in plaats van bij te houden. Ook heeft elke hex zijn eigen upgrade tree met nieuwe effecten. 

Bezint eer ge begint

Er zijn twee verschillende routes.

Het valt verder op dat Hades II groter zal zijn (en eigenlijk qua gameplay al is) dan zijn voorganger. Je zit zoals vroeger met vier intussen al goed uitgewerkte standaardzones waar je doorheen moet voor je de eindbaas kan doen, maar daarnaast is er nog een tweede pad, waarvan je in de EA twee zones kan doorspelen. Dit geeft je nog meer variatie. Niet enkel kies je na een tijdje je wapens, aspecten, permanente upgrades, keepsakes etc, maar ook moet je dus beslissen welke van de twee runs je wil proberen. In het begin ga je relatief lineair doorheen een zone, maar bij latere zones krijg je wat variatie.

Daarbij komt ook dat de manier waarop je jezelf kan upgraden veranderd is, waardoor je volgens ons een groot aantal runs zal moeten doen als je alles wil upgraden. Er zijn namelijk véél meer verschillende grondstoffen of ingrediënten die je nodig hebt, zoals twee soorten normale upgrades, een betaalmiddel, unieke beloningen na elke grote baas, verschillende soorten planten, metalen en ander materiaal. Aan de ene kant lijkt dit wat veel, aan de andere kant kan je dan wel na elke run iets upgraden. 

Om dit alles te verzamelen kies je voor je run welk extra voorwerp je wil meenemen. Een schop, een houweel, een vislijn of iets om verloren geesten terug te krijgen? Elk voorwerp levert zijn eigen soort grondstof of ingrediënt op, die vaak dan nog eens veranderen als je naar de volgende grote zone trekt. Dit betekent ook wel dat je soms voorbij een vijvertje zal lopen waar je niets mee kan doen omdat je vislijn thuis ligt, wat kan irriteren. Uiteindelijk kies je dus voor je run ook welke extra ingrediënten je nodig hebt. Door alle nieuwe soorten beloningen, goden en andere mogelijkheden moet je wel extra goed nadenken welke gebieden je betreedt, want het is in vergelijking tot het vorige spel meer mogelijk om bij de eerste baas te raken zonder deftige boons voor je attack, special of cast gevonden te hebben als je voor de andere beloningen gaat.

Uitdagend, maar soms geforceerd

Je krijgt een irritante debuff als het spel vindt dat je te snel vooruitgang boekt.

Wij waren er redelijk trots op dat onze zevende run in Hades al succesvol was (toegegeven, dankzij echt ongelooflijk veel geluk met onze boons). Dit lijkt nu onmogelijk, of toch veel moeilijker, omdat je in Hades II een irritante debuff krijgt als het spel vindt dat je te snel (lees: voor een bepaald aantal pogingen) in een latere zone geraakt bent. In dat geval ondervind je véél meer schade en wordt deze debuff per klein gebied nog erger! Wij kregen deze debuff eerst een paar keer in de derde zone, en daarna heeft het nog tot onze 11e run geduurd voor we die debuff niet meer kregen in de laatste zone. Reken daarbij dat de vijanden in de latere zones gevaarlijker lijken dan die in het eerste spel en dat de eindbaas uitdagender is dan papa Hades, en het heeft toch tot onze 14e of 15e run in de onderwereld geduurd voor we onze eerste overwinning behaalden. In ieder geval hopen we dat in het volledige spel de debuff in die eerste route verdwijnt. 

Ook de tweede route heeft iets om je wat tegen te houden, maar dit is niet zo irritant. Die tweede route is trouwens wat korter – want er zijn nog maar twee zones van deze route beschikbaar – en konden we van de eerste keer overleven (eenmaal we die route volledig konden betreden), hoewel de voorlopige eindbaas daarbij ook wel best pittig is. Bij de laatste zone in de normale route is het wel een beetje koffiedik kijken of je veel extra kamers met beloningen krijgt of gewoon de standaardkamers zonder beloningen (maar wel gevechten) die je meteen verder naar de eindbaas brengen.

Zowel als je Hades II te gemakkelijk als te moeilijk vindt, zijn er hulpmiddelen. In het begin lijkt het alsof je heel kwetsbaar en nog niet zo sterk bent, maar na een paar permanente upgrades en een eerste death defiance gaat alles alweer opeens veel vlotter. Net zoals in het vorige spel zijn er trouwens extra opties die het spel nog uitdagender maken voor wie na een tijdje zonder problemen elke run tot een goed einde kan brengen. Ook kan je een challenge-mode doen met een vooraf bepaalde combinatie van je wapen en boons, wat je nog wat meer variatie in je ervaring geeft. Al deze extra modussen kunnen uitdagend zijn, maar leveren ook weer unieke upgradematerialen op. Als het spel je te moeilijk lijkt, heb je aan de andere kant weer de god-mode die je niet onsterfelijk maakt, maar je wel meer verdediging geeft naargelang hoeveel runs al fataal zijn afgelopen.

Hades II heeft alweer prachtig beeld en geluid

I am going to claw out (your eyes, then drown you to death).

Net zoals in het vorige spel dragen de artstyle, de voice acting en de muziek op schitterende wijze bij aan de sfeer van Hades II. De nieuwe zones zijn visueel verschillend en interessant, en wat ze doen met de laatste zone van de eerste route is echt leuk voor fans van het eerste spel. Bij de nieuwe personages zitten er echt een paar bij met heel interessante art. De voice acting dweept alweer met de lijn tussen professioneel en toch precies van een andere wereld, en bijvoorbeeld nieuwkomers Judy Alice Lee als Melinoë, Colin Ryan (Alphinaud uit FFXIV) als Apollo en de schitterende Amelia Tyler als Hecate leveren bijzonder goed werk. Ten slotte is de muziek van Darren Korb uiteraard alweer een plezier om naar te luisteren en bevat het spel ook een aantal gezongen stukken. De tweede baas in de gewone route heeft trouwens een schitterende gimmick met de muziek, die zich aanpast naargelang in welke volgorde je bepaalde dingen doet. Heel dat gevecht heeft ook de beste muziek van het spel. Nooit gedacht dat “I am going to claw out (your eyes, then drown you to death)” zo catchy ging zijn in een lied, maar wij zitten er al dagen mee in ons hoofd.

Hades II is nu al goddelijk

Ook al is het nog in Early Access, Hades II is al een schitterend spel met vele uren fijne content. Het is zo een van die games met een bijzonder hoog “ok, one …more…run”-gehalte. Er zijn een aantal punten die nog moeten uitgewerkt of verbeterd worden. Zoals gezegd houden we echt niet van de debuff als je al snel ver in het spel raakt. Een aantal van de art assets, zoals mythologische figuren of een paar achtergronden, zijn overduidelijk ook nog niet gefinaliseerd. Sommige wapens of aspecten lijken ook veel krachtiger dan andere, dus hier moet misschien nog wat balans bij gezocht worden. Heel soms is het ook niet altijd even gemakkelijk om te zien wat er gebeurt op het scherm, zoals wanneer in de laatste zone van de eerste route er heel veel vijanden en projectielen zijn, of wanneer er bij de eindbaas daar nogal veel zandkleuren gebruikt worden. Wij hebben echter vertrouwen in Supergiant Games en kunnen echt niet wachten op de volledige versie (of zelfs op de volgende update).

.

Het is een goede periode voor interessante early access-games:

• No Rest for the Wicked ziet er indrukwekkend mooi uit en probeert een frisse wind te zijn voor ARPGs.
• Ender Magnolia: Bloom in the Mist is een veelbelovende metroidvania met QoL-verbeteringen.