Dag vrienden,
We laten de jaren 2010 achter ons, een decennium waarin geeks uit de schaduw kwamen en eindelijk main-stream werden mede dankzij reeksen als The Big Bang Theory en Stranger Things. Het was ook de periode waarin het superheldengenre gigantisch ontplofte in de bioscoopzalen met Endgame als absolute climax waarop men, naar mijn bescheiden mening, later nog vaak zal terugblikken als cinemageschiedenis. Het wordt de Star Wars van een nieuwe generatie, een unicum wiens echo’s nog jaren nieuwe fans zal brengen. Het waren de jaren waarin Nintendo zich herpakte en met de Switch een console uitbracht die zowel jong als oud omarmde. Waarin DC de bekende imprint van Vertigo stopzette.
Het voorbije jaar was echter ook het jaar waarin de verdeeldheid verder in verschillende franchises is gesijpeld. Mensen hadden heel felle uitgesproken meningen over Joker, Pokémon Sword & Shield, Death Stranding en natuurlijk ook Star Wars: The Rise of Skywalker. De discussie rond die laatste woedt nu hevig en het gebeurt vaker en vaker dat we vergeten dat de persoon aan de andere zijde ook maar een mens is. Het persoonlijk neerhalen van een persoon vanwege zijn mening omtrent een bepaalde film of game getuigt niet alleen van een onderontwikkeld vorm van discussiëren, het toont ook dat we ons minder en minder empathisch opstellen tegenover onze medegeek. 2019 was het jaar waarin Pokémonfans de developers van de nieuwste game online lastig vielen tot op een punt dat het moraal bij het bedrijf op een bedroevend laag pitje lag. Het was het jaar waarin de haat tegenover het creatieve team van Game of Thrones zo groot was, dat ze hun nieuwe project bij Star Wars verloren. Ik moet hier héél hard mijn best doen om geen Revenge of the Nerds-mop te maken.
Vooraleer ik verder ga, toch even nuanceren: het is niet enkel in onze niche dat dit gebeurt. Deze tendens is namelijk overal voelbaar. Social media geeft ons de kracht om een versterker aan onze stem te hangen, alleen weten we er niet altijd even verantwoordelijk ermee om te gaan. Door genuanceerder en slimmer ermee om te gaan. Volg de juiste mensen, die kritisch zijn maar menselijk omgaan met die kritiek.
De uitgesproken meningen en het feit dat we meer en meer enkel in superlatieven en hyperbolen praten, kan wel eens de grootste vijand worden voor Kevin Feige en het Marvel Cinematic Universe. Dit jaar gaat de volgende fase pas écht van start met het lang geanticipeerde Black Widow en Eternals. Hoe onsterfelijk Marvel Studios ook moge lijken nu, als beide films teleurstellen, vrees ik dat ze bij het grote publiek al snel in hun gratie zullen zakken. Dat zou ik oprecht spijtig vinden. We hebben intussen al een blik gekregen op wat ons de komende jaren te wachten staat en ik wil de dag zien waarop Ms. Marvel en Moon Knight op onze schermen te zien zijn in volle glorie. Met Eternals krijgen ze echter terug de kans om te verrassen. Het kan de Guardians of the Galaxy van deze fase worden en ik ben ongelooflijk benieuwd naar de eerste trailer.
In 2020 krijgen we ook Disney+ in België, kunnen we eindelijk op legale manier naar The Mandalorian kijken en moeten we ons toch al wat minder zorgen maken in Amerikaanse sites die belangrijke punten in het plot verklappen. De voorbije maanden was het toch heel duidelijk dat de Vlaming heel snel teruggrijpt naar de onveilige wateren als het hier niet te verkrijgen is. We waren er heel vocaal over. Het was echter niet onze schuld. Disney moest maar hun streaming service al beschikbaar maken. We waren collectief als een nors kind dat halsstarrig oogcontact aanhoudt met de stiefmoeder terwijl we het tafelkleed met alles erop van tafel trokken.
Een nieuw internationaal streamingplatform zorgt natuurlijk ook weer voor een nieuwe stroming (pun intended) aan internationale reeksen. Zo voorspel ik dus een nieuw jaar met nog meer materiaal van over De Grote Plas, terwijl we die bij ons zullen zien minder vanwege de besparingen. Dat allemaal na een jaar waarin we Torpedo en Yummy kregen, beide films die ons verwachtingspatroon van De Vlaemsche Film brak. Gelukkig hebben we nog het nieuwe seizoen van FC De Kampioenen om op terug te vallen. Kunnen we daar over nog eens mee lachen in onze bubbel op Twitter terwijl het hoge kijkcijfers zal halen.
Om maar te zwijgen over het huidige striplandschap. Dit jaar zat ik samen met Lectrr om het te hebben over onze projecten en toen hoorde ik al een diepe zucht. Het gaat niet goed met de Vlaamse strip. Net als bij films en series is de marge om te experimenteren heel miniem geworden. Zoals bij veel complexe zaken, kan je de oorzaak niet bij een iets leggen. Strips zitten in ons bloed en het zou enorm spijtig zijn mocht dat volledig doodbloeden in de komende jaren.
Ik blijf echter hoopvol. Deze brief wordt geschreven op de vooravond van oudejaar en er hangt momenteel een sfeer van… mogelijkheden in de lucht. Ik zie vrienden rondom me met ideeën en de kracht om die uit te werken. Ik zie een nieuw decennium en een nieuw jaar aankomen met technologie die blijft evolueren. Ik zie een jaar waarin we de nieuwe consoles in onze huiskamers brengen en wie weet welke ervaringen we daar allemaal zullen op meemaken in de jaren nadien? Er komen nog zoveel goeie games, films, series, boeken en strips uit waar ik allemaal heel hard naar uitkijk. Dat zijn de zaken waar we nu al weet van hebben, sowieso zullen er nog een handvol aangename verrassingen op ons pad liggen.
Wij zullen zoals altijd jullie proberen wegwijs te maken daarin.
Ik wens jullie alle geluk toe en succes met al je projecten.
Jullie kapoen kapitein,
Davy
