Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

One Night in Miami… review: the room where it happened

Op de weg naar de Oscars willen wij graag zo veel mogelijk van de genomineerden gezien hebben om jullie te vertellen of dat terecht was. Deze keer: One Night in Miami…, genomineerd voor Beste Acteur in een Bijrol, Beste Origineel Scenario en Beste Originele Lied.

De toneelwereld wordt nog altijd gegijzeld door het coronavirus. In haar regiedebuut One Night in Miami… verheft actrice Regina King de toneelverfilming tot een hoger niveau en krijgen we een glimp van de mannen achter vier zwarte iconen. Ze toont meteen ook de waarde van toneel én die van verfilmingen.

Frustratie

In 1964 komen vier iconische mannen een hotelkamer binnen na een historische gebeurtenis. Bokser Cassius Clay (Eli Goree) heeft onverwacht zijn tegenstander geklopt (pun intended) en is daardoor wereldkampioen bij de zwaargewichten. Na de match nodigt Malcolm X (Kingsley Ben-Adir) hem uit voor een feestje in zijn motelkamer, maar daar is geen joelende feestmassa, enkel zanger Sam Cooke (Leslie Odom Jr., Hamilton) en footballspeler en sportcommentator Jim Brown (Aldis Hodge, The Invisible Man). X wil samen over hun verwezenlijkingen reflecteren, maar al snel duiken frustraties de kop op. Vooral over hun plaats in de wereld, de zwarte gemeenschap en hoe ze omgaan met witte mensen.

© Amazon Studios

Er worden wel degelijk grote onderwerpen aangesneden, en ook op een genuanceerde manier. Maar voor dit soort films moet je gewoon affiniteit hebben.

X vindt dat Sam Cooke te veel naar de pijpen van zijn witte publiek danst en het niet genoeg opneemt voor de zwarte gemeenschap. Cooke voelt zich niet schuldig voor zijn succes en vindt dat X er te veel een strijd van maakt. Hij is geen fan van de organisatie waar X dan nog bij aangesloten is: de Nation of Islam, die pleit voor een eigen staat voor Afro-Amerikanen. De situatie escaleert wanneer Clay aankondigt dat hij zich wil bekeren tot de islam (waarna hij de naam Muhammad Ali aannam). Brown heeft dan weer iets minder complexe problemen, maar toch existentieel: hij wil zijn sportcarrière opgeven om acteur te worden.

Er worden wel degelijk grote onderwerpen aangesneden, en ook op een genuanceerde manier. Zowel Cooke als X hebben een punt, en raciale ongelijkheid ontleedt en los je niet op in een paar uren. De korte inhoud dekt wel de lading van de film. Voor dit soort ‘praatdrama’s’ – om het met een oneerbiedig woord te zeggen – moet je gewoon affiniteit hebben. Sommigen vinden het wellicht gruwelijk saai, maar One Night in Miami… geeft de personages de tijd om hun problemen uit te leggen en in hun hoofd te kruipen.

We krijgen aan het begin van de film ook meteen de hoofdpersonages in hun habitat te zien voor meer omkadering. Cassius Clay staat in de boksring dicht bij een nederlaag. Sam Cooke treedt op voor een ongeïnteresseerd publiek. Jim Brown wordt geprezen door een vriend maar mag evengoed zijn huis niet binnen omdat hij zwart is. En Malcolm X bespreekt een mogelijke exit uit de Nation of Islam met zijn vrouw. Van daaruit hebben ook mensen die de mannen niet kennen meteen genoeg informatie om hun discussie te volgen.

Walk ‘n talk

© Amazon Studios

Bij films als One Night in Miami… kan je je de vraag stellen: snakken we niet gewoon allemaal naar live theater? Interactie van de acteurs met elkaar, met het publiek, de sfeer in de zaal. Ook voor veel acteurs gaat er niets boven het theater. Het geeft velen zo’n energie dat het jammer is dat zo’n beperkt publiek het te zien krijgt. Opnames van toneelstukken zijn bij wijze van alternatief dan ook al lang populair, met Hamilton als orgelpunt vorige zomer.

Het scenario van Kemp Powers stopt al aardig wat ritme in de dialogen. De beperkte locaties worden ook nog eens opgeleefd door de technische crew.

Maar sommige grootse teksten vragen natuurlijk om bewerkt en verfilmd te worden. Al is dat voor toneelstukken met weinig actie en veel gepraat niet altijd even makkelijk. Zo was er in 2016 nog Fences van en met Denzel Washington. Gebaseerd op een pakkend toneelstuk van de legendarische August Wilson. Ook dit jaar werd een Wilson-toneelstuk verfilmd met Ma Rainey’s Black Bottom. Van die film volgt ook nog een review, maar beide films hebben wel twee dingen gemeen. Ze bleken een masterclass in acteren, maar wat die laatste film zelf betreft, bleef ik toch wat op mijn honger zitten.

Dat is net de sterkte van One Night in Miami…. Het scenario van Kemp Powers (Soul), die ook het toneelstuk schreef, stopt al aardig wat ritme in de dialogen. De beperkte locaties worden ook nog eens opgeleefd door de technische crew. De sets zijn minimalistisch maar mooi dankzij de sixties-vibe. Alles is kleurrijk gefilmd door Tami Reiker (The Old Guard) en Regina King stopt heel wat dynamiek in de regie met originele shots, camerastandpunten en beweging. Een paar keer wordt van locatie gewisseld, en dat doorbreekt de dreigende sleur.

© Amazon Studios

Maar de grootste troeven zijn het centrale kwartet. King heeft vier veelbelovende acteurs uitgekozen om de iconen te vertolken. De ster van Aldis Hodge en Leslie Odom Jr. is de laatste jaren al serieus aan het rijzen, maar nobele (relatief) onbekenden Eli Goree en Kingsley Ben-Adir moeten niet onderdoen. Het is niet makkelijk, doorbreken met rollen die andere, bekendere acteurs mee groot maakten. Toch is er voor allebei plaats naast respectievelijk Will Smith (die Oscargenomineerd was voor zijn rol als Clay in Ali van Michael Mann) en Denzel Washington (die een Oscar won voor zijn vertolking in Malcolm X van Spike Lee).

Regina King heeft vier veelbelovende acteurs uitgekozen om de iconen te vertolken.

Odom Jr. en Ben-Adir hebben de grootste en meest veelzijdige rollen in de film en werden daarom het meest getipt voor prijzen. Het is uiteindelijk Odom Jr. die een Oscarnominatie heeft gekregen. Hij speelt natuurlijk een zanger, en kan daardoor nog meer laten zien. Hij heeft een aantal nummers op de soundtrack, maar vooral Chain Gang en A Change Is Gonna Come grijpen naar de keel. Ook over de credits horen we zijn stem. Speak Now is bovendien ook genomineerd, voor Beste Originele Nummer. Odom Jr. schreef eraan mee, en maakt binnenkort dus kans op twee Oscars.

Alles bij elkaar genomen is dit een meeslepende toneelverfilming die de meerwaarde van het genre toont. Want de kans dat velen onder ons dit toneelstuk ooit hadden kunnen zien, is heel klein. Dankzij Regina King en Amazon nu wel. Niet alle verfilmingen benaderen de sfeer van toneel, maar soms wordt er iets anders aan toegevoegd.

One Night in Miami… is nu te bekijken op Amazon Prime Video.

Meerwaarde

One Night in Miami...
3 5 0 1
One Night in Miami... voelt niet aan als twee uur lang gepraat in een kamer. Dankzij de regie van Regina King, een uitstekend script en geweldige acteurs is dit een van de betere toneelverfilmingen, die ook nog iets te zeggen heeft.
One Night in Miami... voelt niet aan als twee uur lang gepraat in een kamer. Dankzij de regie van Regina King, een uitstekend script en geweldige acteurs is dit een van de betere toneelverfilmingen, die ook nog iets te zeggen heeft.
3/5
Total Score

Raak

  • Geen droge toneelverfilming
  • Visueel dynamisch en opvallend
  • Sterke cast met rijzende sterren

Braak

  • De film blijft niet heel lang hangen
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels